It's time to let go

Hey allemaal,

Zoals de meeste van jullie weten zit mijn tijd in Perú er ongeveer op. Meer dan 5 maanden mocht ik in dit prachtige land doorbrengen. Een tijd waarin ik bij een geweldige familie mocht wonen, de cultuur leerde kennen, ontzettend veel mensen heb leren kennen en het Spaans wat eerst moeilijk leek, goed mocht spreken.

De laatste weken waren geweldig. Ik ben 2 weken wezen backpacken van het zuiden naar het noorden van Perú. Veel nieuwe mensen ontmoet en veel mooie dingen gezien. Nu ben ik terug in Cusco om afscheid te nemen van iedereen en in te pakken. Morgenmiddag stap ik in het vliegtuig om woensdagavond aan te komen in Amsterdam.

Wat er nu door mij heengaat is lastig te omschrijven. Vooral dankbaarheid dat ik de kans kreeg om in dit mooie land te wonen en dat ik vrijwilligerswerk kon doen op een mooi project wat ik nooit zal vergeten. Dat ik mijn steentje bij kon dragen aan de ontwikkeling van de tieners in Cusco die bijna niks hebben. Dankbaar dat ik een mooie kerk mocht vinden waarin ik me thuis voelde. Dankbaar voor de vele vrienden die ik mocht maken en voor het gezin waarin ik gewoond heb. Het voelt voor mij als een tweede thuis.

Aan de andere kant, ik voel me ook gewoon zwaar klote dat ik dat allemaal achter me moet laten nu. Niet wetende wanneer ik terug kom in Cusco om al de mensen die veel betekend hebben voor mij terug zal zien. Dat maakt een afscheid extra lastig. Je kunt niet zomaar op bezoek aan de andere kant van de wereld. Maar ik weet wel dat als ik ooit de kans krijg om terug te gaan dat ik die zeker weten zal pakken!

Maar zoals de titel zegt, it is time to let go. Alle dingen die ik hier gedaan heb worden nu gewoon hele goede herinneringen die ik zeker nooit zal vergeten.

Ik heb eigenlijk geen moment spijt gehad dat ik deze keus gemaakt heb om gewoon je spullen te pakken en te gaan. Natuurlijk kan het soms lastig zijn als je weet dat iedereen in Nederland bij elkaar zit en het erg leuk heeft. Maar ik zou het nooit willen ruilen met de ervaringen die ik hier heb opgedaan!

Ik wil iedereen bedanken die mij gesupport heeft tijdens de voorbereidingen en tijdens de reis! Bedankt allemaal! Ik zie er ook zeker naar uit om jullie allemaal weer te zien!

Perú, ¡te amo!

Rudolf

Salkantay, Machu Picchu, project, ziekenhuis etc.

Hola,

Laatst werd ik erop geattendeerd wanneer ik weer eens een blog ging schrijven. Het is al 2 maanden terug dat ik dat gedaan heb. Nu is het ook zo dat ik best druk ben op mijn project waardoor ik minder tijd heb om te schrijven maar ik dacht: het word weer eens tijd!

Ik heb een hele hoop beleefd afgelopen tijd. Ik heb een tijdje geleden de Salkantaytrek gedaan naar Machu Picchu. Salkantay is de naam van een van de hoogste bergen in de buurt van Cusco. Deze tocht duurde 5 dagen en was ongetwijfeld het mooiste en het meest zware wat ik tot nu toe gedaan heb. Het was 5 dagen hiken. De eerste 2 dagen was vooral in de bergen met als hoogtepunt rond de 4600 meter. Letterlijk met je hoofd in de wolken. Heel koud maar heel mooi! Blauwe en groene meren, ijsbergen, je komt van alles tegen. Vanaf halverwege dag 2 maakte het berglandschap plaats voor de groene jungle. Je ziet het landschap ineens veranderen. Dan zit je opeens in de amazone waar je fruit van de bomen kunt plukken, waar je glibberige junglepaadjes hebt en waar het een stuk warmer is. Heel mooi om te zien. De laatste dag van deze reis was Machu Picchu. Als je dat dan eindelijk in het echt ziet is dat natuurlijk wel kicken. Vooral na 4 dagen strijden is het wel relaxed om beloont te worden met een waanzinnig uitzicht! Maar goed het was een pittige maar hele mooie reis.

Om mijn project gaat het ook nog steeds prima. Steeds beter eigenlijk. De taal is niet meer een groot probleem waardoor het veel makkelijker werken is. Ik geef nog steeds Engels, wiskunde en ik praat veel met de tieners over belangrijke onderwerpen zoals huiselijk geweld, hygiëne, seksualiteit etc. Ik merk dat dit steeds soepeler gaat. Dat is vooral omdat deze tieners me nu veel meer willen vertellen dan aan het begin. Het kost best wel wat tijd om het vertrouwen van deze tieners te winnen aangezien best wel een aantal van hen beschadigd is. Ik ben blij dat ik daar nu ook vooruitgang in zie en ik ga elke dag met heel veel plezier naar mn werk! Ik moet er ook niet aan denken om weg te gaan bij mijn project, hoewel dat moment niet meer heel ver weg is. Na deze week heb ik nog maar 3 werkweken en dan is het doei! Maar voor nu heb ik nog even gelukkig.

Ook de zondagen hier ga ik voor zover het mogelijk is naar de kerk. Het is een typisch Peruaanse kerk zonder enig tourist. Ik voelde me aan het begin ook wel aangestaard. Maar verder hele vriendelijke mensen en vooral veel jongeren dus dat is super! Regelmatig nodigen ze me uit na de kerk om ergens te eten dus dat is wel goed!

Ook hier vieren ze de feestdagen! Met pasen ben ik met mijn gastouders naar een restaurant geweest om cavia te eten. Cavia is hier erg populair. Ze zeggen hier ook omdat het vlees zo gezond is dat het ook helpt tegen ziektes zoals kanker. Super ranzig om een cavia te eten natuurlijk maar wel een geniale manier om te zien hoe de locale bevolking hun feestdagen doorbrengt. Maar goed, ik vond 1 keer cavia ook wel voldoende. Het vlees is prima, maar de structuur en de hoeveelheid botten is minder. Het is trouwens echt heel duur. Als je in het centrum cavia eet betaal je zo 70 sol (18 euro ongeveer) voor 1 cavia. Dat is voor de Peruanen erg duur. Maar al met al een leuke ervaring!

Ook nog iets wat heel relaxed is, is dat het regenseizoen voorbij is. Dat betekent elke dag zon. Warme dagen maar echt koude nachten. De dagen zijn rond de 20-25 graden dus prima. Maar de avonden zijn nu nog kouder. Dus vaak zo rond de 5 graden ongeveer. Bahbah! En aangezien de mensen hier geen verwarming hebben is het soms wel ziek koud. Maar goed je went er soort van aan! Nooit echt natuurlijk maar gaat al beter dan aan het begin. Mag ook wel na 4 maanden natuurlijk!

En of het nou de kou is of niet, ik ben sinds een paar dagen flink ziek! Ik ben afgelopen dinsdag naar de kliniek geweest om eens te kijken wat het was. En ja, het blijft Zuid Amerika dus dat betekent vaak een paar uur of langer wachten! Gelukkig waren er wel prima artsen. Na onderzoek bleek dat ik een fikse keelontsteking heb veroorzaakt door een of andere rara bacterie. Ik was allang blij dat ik wist wat er aan de hand was. Nu heb ik veel antibiotica en andere pillen. De koorts is gelukkig al stuk minder maar de keelpijn is er nog wel. Volgens de arts duurt het nog wel een dag of 4 of 5 voordat het echt beter is. We wachten geduldig af. Ik vind het al heel wat dat er 4 maanden niks is gebeurd, haha! Normaal gesproken heb ik altijd wel wat in het buitenland. Maar goed, we gaan er vanuit dat het over een paar dagen weer prima is! Het was aan de andere kant ook wel weer interesting om eens te zien hoe een ziekenhuis hier werkt. Dus nu een paar dagen in mn bed en dan volgende week hopelijk weer werken!

Nou dit was weer de update van de afgelopen tijd. Kijk vooral bij de foto's!

Beste mensen, tot de volgende ronde!

Ciao!

Projectdingen en meer!

Hola, que tal? Ik besef me dat het alweer een tijd terug is. Dus heb een hoop te vertellen! There we go!

Es muy importante para ustedes para aprender Ingles, zei ik tegen de kinderen van mijn project. Dat wil zeggen, het is belangrijk voor jullie om Engels te leren. Dat is 1 van de dingen die ik op het moment aan het doen ben op mijn project. Het geven van Engels. Valt vaak niet mee voor deze kinderen. Ze vinden Engels een erg moeilijke taal om te leren en dan met name de uitspraak. Het kost dan ook vaak moeite om ze bij de les te houden. In het Nederlands zal dit makkelijker zijn maar het gaat allemaal in het Spaans. Dat geeft een grote uitdaging. Toch merk ik dat deze kinderen naarmate ze een paar woorden Engels gaan spreken het veel leuker gaan vinden. Nu vragen ze bijna elke dag of ze Engels krijgen. Als ik dan vraag wie er naar voren wil komen om een paar Engelse woorden hardop voor te lezen willen ze bijna allemaal. Naast Engels geef ik vaak wiskunde en dictee. Wiskunde is niet bepaald mijn favoriete vak en ik snap er zelf weinig van dus om dat goed uit te leggen is een hele uitdaging, vooral in het Spaans. Aangezien ik tieners van 15 jaar heb die een vrij hoog niveau wiskunde hebben snap ik soms echt niet waar het over gaat. Gelukkig zijn er andere vrijwilligers die erg goed zijn in wiskunde. Kortom, ik ben nu eigenlijk een meester dus weer totaal iets anders dan wat ik van tevoren gedacht had maar het blijft Peru dus je weet het eigenlijk nooit maar dat houd het ook leuk en uitdagend! De reistijd liegt er ook niet echt om, ik moet ruim een uur met de bus om bij mijn project te komen en ook weer ruim een uur terug. Nu zijn de bussen hier niet zo als in Nederland. Over het algemeen zijn de bussen 2 keer zo klein als in Nederland en ook een stuk lager, dus staan is voor mij geen optie, haha! Mooie buitenlandse ervaringen zijn dit.

Het is soms wel heavy om te zien in wat voor situatie deze kinderen zich bevinden. Er zijn best een aantal kinderen die dus thuis helemaal nooit iets te eten krijgen. Op mijn project sluiten we de dag altijd af met een gezamenlijke maaltijd en als ik dan zie hoe sommige kinderen het eten naar binnen werken is dat best wel heftig. Ik heb laatst te horen gekregen dat ik een van deze weken de ouders van een aantal kinderen ga bezoeken om te praten over deze situaties. Veel van deze ouders hebben problemen met alcohol en drugs. Dat worden wel pittige gesprekken ga ik vanuit. Gelukkig krijg ik een andere Peruaanse begeleider mee die mij daarbij gaat helpen. Vooral als ik door de taal soms nog niet alles helemaal goed begrijp is het relaxed als je iemand erbij hebt die dat wel kan. Ik ben erg benieuwd naar wat dat gaat brengen.

Naast mijn project doe ik hier ook veel andere vette dingen. 2 weken geleden zijn we met een aantal studenten wezen bungeejumpen. Dat was doodeng maar echt ontzettend vet! 125 meter naar beneden vallen is wel een ervaring die je niet snel vergeet. Ook het raften van vorige week was heel nice om te doen. En het kost hier niet heel veel dus dan kan je zulke dingen zo nu en dan wel ff doen. Verder is Peru gewoon een heel mooi land wat cultuur, natuur en mensen betreft. Zodra ik buiten Cuzco kom is de natuur echt mooi. Besneeuwde bergtoppen, heel veel groen en loslopende lama's en alpaca's. Dat heeft God mooi gedaan! Naast de armoede wat er veel is, is Peru echt een mooi land!

Ook het zoeken naar een beetje geschikte kerk heeft iets opgeleverd. Ik heb nu een mooie kerk gevonden. Het is een Evangelische, Peruaanse kerk waar ook veel andere jongeren naartoe gaan. Ik voel me wel welkom daar. De eerste keer dat ik daarheen ging moest ik middenin de dienst opstaan en mezelf voorstellen. Beetje ongemakkelijk maar op die manier weet nu wel iedereen wie ik ben en dat scheelt dan weer. Daarnaast is het maar een kwartiertje lopen vanaf mijn huis dus helemaal prima! Dus voor de komende maanden zit ik wel gebakken denk ik!

Ook mijn Spaans gaat stukken beter. De meeste gesprekken kan ik nu gewoon voeren zolang de mensen niet te snel praten of woorden inslikken, dat is lastig te verstaan. Maar over het algemeen gaat het super! Ook leer ik steeds meer locals kennen wat natuurlijk erg bevorderlijk is voor mijn Spaans. En ik heb gelukkig nog ff hier om te blijven oefenen! Daarnaast kan ik erg veel oefenen met mijn gastouders en mijn Noord Amerikaanse huisgenoot die ook redelijk Spaans spreekt. Over 3 weken krijg ik nog een nieuwe huisgenoot erbij uit Frankrijk. En op het moment zijn er opeens 2 meiden uit New York voor 5 dagen bij mij in huis, een studiereis ofzo. Dus we hebben een volle tafel met de maaltijden!

Ook de avonden hier zijn leuk, we gaan vaak met studenten ergens eten of ergens ff een barretje in om het lokale bier te proeven wat niet erg duur is. En je moet hier 's avonds wel het een en ander doen want van thuiszitten word ook niemand beter van. Daarnaast is Cuzco een hele mooie stad om te ontdekken. Ik voel me hier ook wel helemaal op mijn plek en de tijd gaat dan ook wel heul hard! Ik zit hier nu al 8 weken, bahbah! Maar gelukkig heb ik nog ruim 3 maanden, dus dat scheelt weer!

Ik ga langzaam aan afronden, volgende keer hoop ik te vertellen over de huisbezoeken van mijn project en waarschijnlijk weer veel andere dingen. Nos vemos!

Rodolfo

Salineras, puente qeswachaka en nog veel meer!

¡Hola!

Ben ik weer! Ik ben hier ondertussen al weer meer dan 3 weken. De tijd gaat snel, voor mij in ieder geval wel. Ik leer steeds meer over Peru en met name Cuzco! Ik zie een hoop mooie dingen maar ok een hoop mindere dingen. Cuzco is een stad van tegenstellingen en dat ga ik steeds meer zien.

Ik zit inmiddels al in mijn laatste week van mijn taalcursus. Ik heb nog 3 dagen les, dus de tijd gaat ontzettend snel. Maandag hoop ik te starten met het vrijwilligerswerk waarvan ik nog steeds geen idee heb waar ik het precies ga doen, wat ik precies ga doen en wat mijn werktijden zijn. Als het goed is word ik maandag naar mijn vrijwilligerswerk gebracht dus we gaan het zien!

Ik heb een goede tijd hier. Mijn Spaans gaat steeds beter maar het word wel steeds moeilijker. Ik heb nu zoveel grammatica dat je soms gewoon niet weet wanneer je wat moet gebruiken haha! Maar met veel oefenen met mijn gastouders en gewoon op straat gaat het wel vooruit en daar gaat het om!

De groep studenten is erg leuk. 2 weken geleden zijn we naar de zoutterassen geweest. In het Spaans noemen ze deze de salineras. Het was ontzettend mooi om te zien. Tussen de bergen sta je dan ff te kijken naar al het moois wat Peru te bieden heeft. Das wel goed! Afgelopen zaterdag zijn we met een groep naar een brug geweest. Dit is een brug die gemaakt is van natuurproducten en deze word elk jaar opnieuw herbouwd door de Inca's. Deze brug is soort van heilig voor hen en daarom zorgen ze er goed voor. Er mocht ook maar 1 persoon tegelijk de brug oversteken. Het was wel een leuke ervaring maar het was wel ver rijden. We moesten allemaal 's morgens om 4 uur vertrekken en we moesten 4 uur rijden. We hebben deze dag ook nog een aantal meren bezocht en wat oude Inca ruïnes.

De dag dat we naar de zoutterassen gingen reden we ook door de buitenwijken van Cuzco. Dat is dan heel wat anders. Mensen die leven in krotten, hutten en dingen die je echt geen huizen kan noemen. Kinderen die door het vuilnis lopen en ontzettend veel straathonden. Dat maakte wel weer indruk. Je merkt dan dat het in het centrum wel vrij veilig is maar dat als je een half uurtje rijd dat het dat het tegenovergestelde is. Hoewel ik hier zelf soms ook nog wel uit moet kijken. Er zijn hier in de buurt wel wat wijken waarin ik niet moet komen omdat de kans dan groot is dat ik beroofd word of iets dergelijks.

Op dit moment is er in Cuzco een grote opstand in verschillende wijken. Mensen die niet genoeg water en voedsel hebben lopen te protesteren op straat. Mensen gooien ook ramen van bijvoorbeeld bussen in en slaan dingen verrot. In mijn wijk is er niet zo heel veel aan de hand maar ze zijn er hier ook wel. Je moet er alleen goed voor zorgen dat je niet in zo'n protest terecht komt hier.

Gelukkig zijn er vooral heel veel dingen die wel heel nice zijn. Zo gaan we vaak met studenten ff ergens eten of een bar in. En ik leer ook steeds meer locals kennen dus das wel nice!

Afgelopen week weer een andere kerk bezocht hier. Er waren maar rond de 30 mensen en vooral wat oudere dus we blijven doorzoeken naar een andere kerk haha!

Zo zie je maar dat je hoe langer je hier bent hoe meer verschil je dus ook ziet. Dat is wel opvallend! Maar ik mag zeker niet klagen, ik heb het prima hier, ik vind het weer super relaxed om in het buitenland te zijn!

Ik ben heel benieuwd naar de komende week, ik houd jullie sws op de hoogte!

¡Adios!

Eerste indrukken...

¡Hola!

Even een update omdat het mijn eerste week in Peru is. Wat een land, wat een mensen en wat een cultuur. Ik heb hier in 1 week al vrij veel geleerd van de cultuur. Veel dingen zijn anders, denk bijvoorbeeld aan het straatbeeld. Overal langs de weg mensen met kraampjes, eten en drinken, fruit schillen midden op de weg, mensen die je bijna meetrekken hun winkel in, niets is hier raar wat dat betreft. Het verkeer is een grote chaos en alles rijd en loopt door elkaar. Cuzco is een hele mooie, oude stad, omringt door bergen. Veel oude gebouwen en kathedralen en niet te vergeten de mooie pleinen. Veel gebouwen stammen nog af van de tijd van de Inca's.

Zondag ben ik aangekomen. Met een jetlag en beetje last van hoogteziekte (Cuzco ligt op 3360 meter hoogte) liep ik het vliegveld af. Daar stond mijn gastpa me op te wachten met een bordje met Rudolpho :) erop. We zijn naar zijn huis gereden en daar stond mijn gastma ook te wachten. Heb ze niet veel gesproken, ben na een half uur m'n nest in gegaan omdat ik best wel kapot was.

Mijn gastouders zijn aardige mensen. Ze zeggen elke dag wel weer dat hun huis mijn huis is etc. Ze spreken vrij goed Engels wat in het begin natuurlijk wel makkelijk is. Mijn Spaans is nog niet zo goed dat ik al hele gesprekken kan voeren. Ze geven me daarnaast ontzettend veel te eten, niet te doen. De lunch is hier de belangrijkste maaltijd en dat word bezegeld met het feit dat ik elke middag 2 tot 3 borden warm eten krijg. In de avond eten ze daarom ook bijna niets.

Maandag moest ik gelijk naar school. Ik loop elke dag naar school (30 minuten lopen). Dan merk ik wel dat ik de hoogte nog niet gewend ben. Na een paar honderd meter lopen is m'n energie al op. Maar het gaat steeds beter, je went eraan. Ik heb maandag een test gemaakt om daarmee mijn Spaanse niveau te bepalen. Ik ben vervolgens dinsdag voor het eerst naar school geweest voor mijn eerste lessen. Ik zit met nog 1 Nederlander in de klas. Ik heb hier elke ochtend les van 8:30 tot 12:30. 'S middags leer ik veel Spaans en in de avonden gaan we regelmatig met de andere studenten Cuzco in. We hebben een leuke groep studenten bij elkaar!

Veel mensen hier zijn katholiek. Zo ook mijn gastouders. Zij gaan blijkbaar elke zondag om 06:30 naar de ochtendmis. Te vroeg voor mij denk ik. A.s. zondag ga ik wel mee om te kijken hoe het is. Anders ga ik opzoek naar een andere kerk die iets later begint. Maar die ervaringen horen jullie later.

Mijn eerste week hier lijkt alsof ik er al veel langer ben. Dat komt omdat alles nieuw is hier. Je ziet van alles en je doet allemaal nieuwe dingen. Ik vind helemaal mooi. Na deze week heb ik nog 3 weken school en dan start het vrijwilligerswerk. Voor nu is het genoeg, ik houd jullie op de hoogte zo nu en dan!

¡Adios!

P.s. Foto's staan onder het kopje ''foto's'', uiteraard.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Rudolf